dinsdag 9 februari 2010

Kinderpraat

Het is zondagavond en zoals steeds luisteren we samen naar het einde van het liedje vooraleer we uitstappen. Nick Cave maakt zijn lied af. We blijven bewegingsloos in de auto zitten als het liedje uit is, het lijkt wel afgesproken. Nina en ik staren elk apart voor ons uit, de stilte heerst.
"Als ik echt heeeeeel hard aan mama denk, dan is het alsof ze er écht is," fluistert Nina. "Papa, ik voel mama nu hier in de auto. Voel jij mama ook, papa?"
"Ja, Nina, ik voel mama ook."

Als Leon echt pijn heeft en weent, dan roept hij om zijn mama. Nina en Leon spreken elke herinnering uit: dat mama veel knuffels gaf en dat ze elke avond een verhaaltje voorlas. Die kinderlijke en spontane manier om met het verlies om te gaan, helpt mij ook. En het houdt Evy levend.

We zijn nu twee maanden verder, twee maanden na die laatste onvergetelijke blik. Ik heb een paar heel moeilijke weken gehad, de voorbije weken, de tweede maand was moeilijker dan de eerste maand. Als golven die je af en toe helemaal overspoelen en dan weer zachtjes wegebben. Pendelen tussen onmacht - om die verdomde afwezigheid - en kracht - om de horizon af te speuren.

Met Evy had ik het ook over deze blog. Ik moest ermee doen wat goed voelde. Uit het blijvend hoog aantal bezoekers (gemiddeld nog altijd elke dag meer dan 100 bezoekers!), leid ik af dat er heel wat mensen Evy hier opzoeken.

Hieronder één van de liedjes dat gespeeld werd tijdens de uitvaart, maar ook tijdens onze huwelijksmis en telkens als Nina en ik er zin in hebben.
Nina zingt telkens een eigen interpretatie van het refreintje mee: "Into Maria". Ze wil ook precies begrijpen wat Nick Cave zingt. "Maar mama is niet hier, ze is een sterretje of een vlokje sneeuw, dan kan jij mama toch niet in jouw armen nemen?"
"Euhm, neen, Nina."
"Dan moet jij maar iemand anders in jouw armen nemen hé, papa."

Into My Arms - Nick Cave


I don't believe in an interventionist God
But I know, darling, that you do

But if I did I would kneel down and ask Him
Not to intervene when it came to you
Not to touch a hair on your head To leave you as you are
And if He felt He had to direct you
Then direct you into my arms

refrein

Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms, O Lord
Into my arms

And I don't believe in the existence of angels
But looking at you I wonder if that's true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms Into my arms

refrein

And I believe in Love
And I know that you do too
And I believe in some kind of path
That we can walk down, me and you
So keep your candle burning
And make her journey bright and pure
That she will keep returning
Always and evermore

refrein

Ook het liedje hieronder heeft veel mensen geraakt. Het liedje dat Nina voor het eerst hoorde op 11 december, op een show van K3. Een lied dat in kleinemensentaal de vragen stelt waar ook grote mensen mee worstelen.
Wanneer zie ik jou terug - K3


Iedereen zegt
Dat jij nu in de hemel bent
Een betere plek
Je wordt er vast verwend
Nee ik moet niet huilen
Want ik weet dat jij van me houdt
Maar ik zou alles ruilen
Voor nog één seconde met jou

refrein

Wanneer zie ik jou terug
Mijn engel die over me waakt
Wanneer zie ik jou terug
Een ster die naar me knipoogt
En me nooit verlaat
Die elke avond aan de hemel staat

Iedereen zegt
Dat jij nu geen pijn meer voelt
Weet iemand echt
Wat men daar dan mee bedoelt
Nee ik moet niet treuren
Want ik weet toch jij ziet me graag
Wat er morgen ook mag gebeuren
Maar wie antwoordt echt op mijn vraag

Refrein

En als ik in mijn bed lig vanacht
En als een nieuwe ster naar me lacht
Weet ik dat jij voortaan altijd bij me bent
K'heb jou herkend


Het liedje hieronder is van haar favoriet zanger. Ik laat het lied voor zich spreken.
Zeg met dat het niet zo is - Frank Boeijen


refrein
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet zo is
Zeg me dat het niet waar is

Ga je mee vanavond naar ons lievelingsrestaurant
Een tafel voor twee
Ik heb gebeld, ze weten ervan
En we drinken totdat de zon opkomt
En we vergeten de oneerlijkheid van het lot

refrein

Kom we gaan trek je jas aan
Anders wordt het te laat
Kom eens hier
Ik houd je vast
Ik laat je nooit meer gaan
En ik vertel je een grap die je laat huilen van de lach
En we vergeten de blikken van de mensen in de stad
We doen net alsof het niet zo is
Alsof het niet zo is
Alsof het niet waar is
We doen net alsof ze gewoon verder leeft
Alsof ze gewoon verder leeft
Zelfs als het niet zo is


Nog eentje, eentje met een knipoog naar de fantastische tijd die Evy in Frankrijk had:
Puisque tu pars - Jean-Jacques Goldman


Puisque l'ombre gagne
Puisqu'il n'est pas de montagne
Au-delà des vents plus haute que les marches de l'oubli
Puisqu'il faut apprendre
A défaut de le comprendre
A rêver nos désirs et vivre des "ainsi-soit-il"

Et puisque tu penses
Comme une intime évidence
Que parfois même tout donner n'est pas forcément suffire
Puisque c'est ailleurs
Qu'ira mieux battre ton cœur
Et puisque nous t'aimons trop pour te retenir

Puisque tu pars

Que les vents te mènent
Où d'autres âmes plus belles
Sauront t'aimer mieux que nous puisque l'on ne peut t'aimer plus
Que la vie t'apprenne
Mais que tu restes le même
Si tu te trahissais nous t'aurions tout à fait perdu

Garde cette chance
Que nous t'envions en silence
Cette force de penser que le plus beau reste à venir
Et loin de nos villes
Comme octobre l'est d'avril
Sache qu'ici reste de toi comme une empreinte indélébile

Sans drame, sans larme
Pauvres et dérisoires armes
Parce qu'il est des douleurs qui ne pleurent qu'à l'intérieur
Puisque ta maison
Aujourd'hui c'est l'horizon
Dans ton exil essaie d'apprendre à revenir

Mais pas trop tard

Dans ton histoire
Garde en mémoire
Notre au revoir
Puisque tu pars
Dans ton histoire
Garde en mémoire
Notre au revoir
Puisque tu pars


J'aurai pu fermer, oublier toutes ces portes
Tout quitter sur un simple geste mais tu ne l'as pas fait
J'aurai pu donner tant d'amour et tant de force
Mais tout ce que je pouvais ça n'était pas encore assez
Pas assez, pas assez, pas assez

Dans ton histoire (dans ton histoire)
Garde en mémoire (garde en mémoire)
Notre au revoir (notre au revoir)
Puisque tu pars (puisque tu pars)