woensdag 7 oktober 2009

Tocht naar het wonder

Met toestemming van Evy schrijf ik, Dieter, hier een berichtje om het nieuws met jullie te delen.

Vorige week woensdag 30 september krijgen Evy en ik te horen dat er uitzaaiingen in de lever vastgesteld zijn. De laatste twee weken kloeg Evy over hardnekkige vermoeidheid. Die mocht wel eens ophouden vond Evy, bijna een jaar na de eerste diagnose. Bovendien had ze wat vage maagklachten - af en toe wat misselijkheid. Iedereen kan wel eens maagklachten hebben en de vermoeidheid schreven we toe aan de chemosessies. Nu weten we wel beter. Geen seconde hadden we dit scenario verwacht.

Evy had buikpijn die dag, ze was heel slap en haar bloeddruk was alarmerend laag. De dokter van wacht stelde haar gerust en schreef haar pillen tegen maagpijn voor. De nacht die erop volgde kreeg ze pas echt hevige buikpijnen. De huisdokter stuurde ons woensdagmorgen stande pede naar het lokale ziekenhuis.

Na de eerste echo gaf de radioloog nog "Pancreas ziet er goed uit" als commentaar. Terug bij de huisdokter duurde de stilte bij het lezen van het verslag een eeuwigheid. Evy en ik keken mekaar doodsbenauwd aan. "En nu is het 't moment om te zeggen dat we ons geen zorgen moeten maken," zei Evy doodserieus. De blik in de ogen van de dokter werd meteen door zijn woorden bevestigd: "Het ziet er niet goed uit..."

Naar het UZ van Gent voor nader onderzoek dan maar. De dag zelf nog een eerste bloedcontrole - een anesthesist moest Evy komen aanprikken, ook voor het infuus, want de port-a-cath was sedert... twee dagen verwijderd. Op donderdag een CT-scan van de lever - geen aangenaam onderzoek door het chemische spul dat in de aders gepompt wordt! En op maandag een - heel pijnlijke - leverpunctie. Dit allemaal om te bevestigen wat de radioloog en ikzelf op de echo gezien hadden: heel veel kleine en grote "dingen" die niet in de lever thuishoren.

Volgens de dokters is dit ongeneeslijk en enkel rekbaar. De tumoren operatief verwijderen is bij deze uitzaaiingen onbegonnen werk. Een lever bestralen is onmogelijk. De uitzaaiingen verwijderen evenzeer. Een levertransplantatie is uitgesloten: dat "vreemd" orgaan zou onmiddelijk ten prooi vallen aan de kankercellen. In mijn situatie is chemo de enige behandelingsoptie chemo.

Opnieuw chemosessies kunnen de tumoren tijdelijk terugdringen, maar ook hier is de slaagkans en de "tijdwinst" nogal beperkt (alles samen 1 à 2 jaar in het beste geval, tov. zonder chemo nog minder).
Je merkt het: de dokters zijn heel eerlijk en rechtuit. Zo verbloemen hun waarheid niet, zijn betrokken en meelevend, net als de even schitterende verpleegsters.

Evy heeft beslist om geen chemobehandeling te ondergaan. Precies omdat het risico bestaat dat de chemo meer kwaad dan goed doet. Ik steun haar daar uiteraard volledig in. De oncologe had begrip voor Evy's standpunt en vond het een heel moedige beslissing.

Evy richt zich volop op genezing, op het positieve. Zij gaat dus niet mee in het doemscenario van de medische wereld en gelooft echt in de zelfgenezende kracht van het lichaam. Wij hebben vorig weekend thuis samen de knop omgedraaid - evident was dat niet. We beseffen dat dit naïef kan klinken, maar het is voor ons de enigste juiste weg.

Volg je ons mee op de tocht naar genezing, de tocht naar het wonder?

42 opmerkingen:

  1. Ik volg jullie naar een wonder! Een heel dikke knuffel voor jullie allemaal. Sterkte!

    Flupque

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Evy en Dieter, Nina en Leon,
    ook familie en vrienden...

    De tocht van de held(in) duurt heel vaak langer dan verwacht. Na de triomf van een tocht die al bloed, zweet en tranen kostte, duikt de ongenode gast opnieuw op. Je zou zowaar voor minder vloeken!

    Maar na de eerste verontwaardiging en verslagenheid staan jullie opnieuw vertrekkensklaar. Jullie levenslust en moed is bewonderenswaardig... Ik staar naar het scherm: de foto's en de tekst en ben geraakt door wat ik zie, voel en lees.

    Ja Dieter en Evy: ik ga vastberaden met jullie mee op zoek naar het Wonder. En ik ben ervan overtuigd dat heel velen dat(zullen)doen. Ik wéét dat wonderen bestaan en ik geloof rotsvast in de Eigen-Wijsheid en de Zelfgenezende kracht van het lichaam.

    Niemand weet wat komen gaat. Meer dan ooit zal het belangrijk zijn om Stil te Staan en te Luisteren naar wat je diep vanbinnen Wéét. Om op het juiste moment te doen wat Klopt.

    Het Leven is een Wonder op zich en we zijn toch al Onderweg. Laat ons samen verder gaan met balonnen en vlaggen vol Hoop.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Petra zei

    Evy,
    Tot vorig jaar kende ik je vooral als vrouw van Dieter, als mama van Nina en Leon. Maar mede door deze blog leerde ik ook 'Evy' kennen.
    En nu dit nieuws. Ik hoop dat jullie een weg vinden om ermee om te gaan. Ook al zou'k zelf momenteel niet weten hoe. Misschien door het hier inderdaad een stuk van jullie af te schrijven.
    In gedachten bij jullie tocht naar het wonder.
    Liefs,Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  5. een vloek ontsnapt mij...
    maar is ook niet misplaatst bij dit nieuws...
    ik ken jullie alleen maar via deze blog, en via de reportage in Leven laatst, maar toch voel ik me (een beetje) verbonden, deels omdat ik zelf ook K heb, en dus een lotgenootje ben, deels omdat je de opleiding tot therapeut volgde die ik zelf ook wou volgen...
    dit nieuws slaat hier in als een bom! en ik kan enkel mee hopen met jullie op een wonder...
    heel veel sterkte voor jullie gezinnetje!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Liefste Evy,

    Woorden schieten mij nu te kort om te kunnen beschrijven wat er nu in mij omgaat.
    Een ferme vloek, dat zeker.
    Meisje wat is dit toch allemaal.
    Sorry, maar ik weet echt niet was zeggen.

    Weet alleen dat ik jullie, zoals Dieter vraagt, zeker zal steunen op deze vreselijke tocht en ontzettend veel aan jou zal denken. Ook mijn duimen zullen steeds de lucht in staan om jou een wonder te bezorgen.

    Dikke kus,
    Ine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ben er sprakeloos van.. het ging zo goed en nu dit.. ik volg je weg naar het wonder. Mijn steun heb je, mijn kaarsje brandt al voor jou..

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ja hier ook boosheid en ongeloof
    Als lotgenote ben ik een trouwe volger.
    Ik trok mij aan je op.

    En ik krijg dit niet uit mijn hoofd.
    Hoe kan dit?
    waarom?
    Blijf schrijven evy en dieter en wij blijven jullie steunen.
    grtjs miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Verdrietig en een groot gevoel van onrechtvaardigheid overvallen mij...
    Dit laat me niet meer los.
    Ik volg je weg naar het wonder.
    Een wonder, is de kracht die in je leeft.
    Evy, vol bewondering, heb ik gezien/gelezen/gehoord, over hoeveel kracht jij beschikt. En wanneer het even minder gaat, weet dat Dieter, je familie, je schatten van kinderen, je vrienden, je collega's je zullen bijtanken met kracht. Iedere dag opnieuw, hoop ik je n stukje van mijn kracht en steun naar jou te kunnen zenden.
    Dikke kus, Annelies

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Met ontzetting, verdrietig en vol ongeloof lees ik dit bericht.
    En met bewondering lees ik je beslissing. Aangezien ik hetzelfde meemaak, weet ik hoe moeilijk het is om te kiezen voor geen behandeling. Heb het ook vaak overwogen, maar toch gekozen om het te proberen.
    De enige juiste beslissing is diegene waar jij je goed bij voelt.
    Ik volg je op zoek naar het wonder en hoop uit de grond van mijn hart dat het zal geschieden.
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ingrid vertongen11 oktober 2009 om 11:54

    Dieter, Evy,
    Jullie moed en doorzettingsvermogen zijn bewonderenswaardig. De keuze die jullie maakten getuigt van diepe menselijkheid en de wil om hoe dan ook met volle overtuiging te kiezen voor het goede in het leven:menswaardigheid, liefde en geloof in jezelf en je geliefden. Evy, verwijzend naar je vrees voor Nina's eerste herinnering, dit is wat jullie door jullie ingesteldheid ook aan Nina en Leon zullen doorgeven: een mama en papa die van elkaar houden en met een oneindig geloof in elkaar en de mensheid voor hun wonder zijn blijven gaan. Wij stappen ook mee op jullie tocht naar het wonder!
    Veel sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ook wij willen jullie van harte steunen in jullie tocht!!
    Hoe weten we niet ... misschien door ook hoopvol te blijven...
    We bewonderen jullie kracht en hopen dat je er iets voor terug krijgt.

    Leen, Bart en kids

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Beste Evy,

    Als lotgenoot ben ik helemaal van mijn melk bij het lezen van dit bericht. De angst die jij had is realiteit geworden. Ik bewonder je keuze om niet opnieuw met chemo te beginnen en kan je daarin alleen maar ten volle steunen. Bij mijn chemo ben ik ten rade gegaan bij een biochemicus die vroeger op 't UZ werkte op Oncologie en nu werk maakt van natuurlijke voedingssupplementen om het kankerende lichaam te beschermen en te laten vechten op natuurlijke manier. Indien je interesse hebt in zijn gegevens, laat me maar weten.

    Ga ervoor meid!

    Isabel

    BeantwoordenVerwijderen
  14. k-fee n'yzer, lieven en evelyne11 oktober 2009 om 16:00

    Beste Evy en Didi,

    een moedige beslissing van jullie om op tocht te gaan naar het wonder van genezing...

    dromen van een morgen zonder zorgen,
    dat jullie droom waar mag worden...

    we leven en hopen met jullie mee...

    groetekes,
    lieven en evelyne
    k-fee n'yzer stasegem

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat moet je zeggen op zoveel moed, op zoveel hoop? Ik heb daar geen woorden meer voor. Alleen gevoelens zo diep als mijn menselijk hart is voor elk ander mens, inzonderheid nu voor Evy. Ik wens haar een bovennatuurlijke kracht toe, want daaruit komt elk wonder.

    Groetje

    BeantwoordenVerwijderen
  16. ik wens jullie heel veel "wonder" en veel sterkte toe.
    ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Evy,
    Er is een gezegde, “de wonderen zijn de wereld nog niet uit”.
    Moest dit niet zo zijn waarom zou het dan bestaan ?
    We steunen je ten volle !
    Dikke kus,
    Je Broer

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Dag Evy,

    Ik wens je veel moed, sterkte en wonder toe.
    Je nam voor jezelf de juiste beslissing, met veel vertrouwen in de kracht van het leven.

    lieve groeten,
    Chris Emmerechts

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Met verbijstering, woede, ongeloof, ... heb ik je bericht gelezen!!
    Als lotgenote (uitzaaiingen lever sinds 2004) volg ik trouw je blog.
    Tot nu toe heb ik steeds voor behandelingen gekozen maar ik kan alleen maar bewondering hebben voor je beslissing.
    Het belangrijkste is dat jij/jullie er achter staan.
    Ik blijf je volgen op weg naar je wonder en hoop van ganser harte dat het lukt!!
    Ik wens je veel moed en kracht!

    Liefs,

    Corina

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Beste Evy en Dieter

    vol bewondering voor jullie...ga ervoor...!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ellen (collega van Dieter)12 oktober 2009 om 19:34

    Dieter en Els,

    We zijn in gedachten bij jullie
    en wens jullie veel sterkte en moed toe in deze moeilijke tijd.

    Ellen en Joris

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Beste Evy en Dieter,

    sinds een tijdje volg ik de blog en daaruit spreekt zoveel moed en kracht en vooral heel veel liefde en zorg voor elkaar.

    Het nieuws sloeg ook mij met verbijstering. Waarom ? Niemand die het zeggen kan.

    Evy en Dieter, ik denk dat jullie een juiste beslissing hebben genomen, iets wat jullie zeker niet ondoordacht hebben gedaan. En zo moedig ook om te kiezen voor geen verdere behandeling.

    Ook wij willen samen met jullie op weg gaan naar het wonder. Hoe we kunnen helpen, geen idee, maar wonderen zijn de wereld nog lang niet uit, dus stappen wij moedig mee.

    Nancy, Tim en Stef

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Stephanie en Tom12 oktober 2009 om 21:42

    Beste Evy en Dieter,

    Wat een moedige beslissing!
    Ook ik geloof vollop in het wonder...

    Zolang je nog verwonderd kan zijn over:
    -de lach op jullie kinderen hun gezicht
    -een mooie bloem
    -een zoen aan elkaar als je s'morgen wakker wordt
    -een heerlijk rustgevend badje
    -een zalige wandeling
    -een zonnestraal op je gezicht
    ...
    Dan weet je dat je gelukkig en dankbaar mag zijn, want dat zijn de dingen die ons echt gelukkig maken!

    kijk niet achterom of vooruit, maar sta stil bij de kleine eenvoudige dingen...
    Die kunnen niemand of niets ons afnemen!!!!!

    Is dat op zich ook al geen WONDER?

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Best Evy,

    Met grote ontzetting hoorden we van de Kortrijkse collega's het nieuws.
    Graag willen de Izegemse collega's je laten weten dat we allen in gedachten heel sterk bij jou zijn en inderdaad willen we van harte meeduimen om het wonder waarop jij samen met de rest van je gezin naar op zoek bent, te laten geschieden.
    Veel sterkte !

    Genegen groeten,

    Peter en de Izegemse collega's

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Beste Evy en Dieter,
    Als lotgenote volg ik sinds het voorjaar het blog. Je liep enkel maanden op mij voor en ik had veel aan je verhalen.

    Jullie hadden zo gehoopt deze moeilijke tijd na een jaar te kunnen afsluiten. En nu dit....
    Wat een schrik, am=ngst, maar ook wat een moed!!

    Ik ga zeker met jullie mee op zoek naar het wonder!

    Heel veel sterkte.
    Elly Meliefste
    Middelburg, Nederland

    BeantwoordenVerwijderen
  26. héél véél sterkte
    gr
    katy

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Evy en Dieter,
    Dit klinkt mij niet naïef, dit klinkt heel eerlijk en moedig. sterk ook. nog veel extra sterkte gewenst.
    Tris

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Dag Evy en Dieter,
    al van in het begin volg ik in stilte Evy's blog. Ik leefde met jullie mee en was zo blij dat het de goede kant uitging. Nu ben ik sprakeloos, ik ken geen woorden om te beschrijven wat ik nu denk of voel, maar ik heb grote bewondering voor jullie beslissing. En een nog grote bewondering voor jullie liefde, voor hoe jullie hier samen doorgaan. Ik hoop met heel mijn hart dat jullie het wonder ook zullen vinden. Ik geloof er alvast in. De wonderen zijn immers inderdaad de wereld nog niet uit, dus ik blijf duimen voor jullie eigen wonder...
    Nathalie Dirinck

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Lieve Evy en Dieter,

    Reeds van in de beginperiode volg ik deze blog.Ik kon mezelf zo terugvinden in jouw vechtlust,want ik weet makkelijk was het niet. En nu dit...
    Toen ik ziek werd kreeg ik een kaarshouder van mn schoonmama met als inhoud 'energie halen uit de innerlijke kracht' Heel veel kaarsjes heb ik erin laten branden. Waar ik sterk in geloof; Iedere avond brandt er hier nu een kaarsje voor jullie, met de hoop dat het helpt. Heel veel moed !
    Liefs,
    Cathy (Waregem)

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Dag Evy, Dieter, Nina en Léon,
    We leven met jullie mee - geloven in jullie toekomst en dromen samen. We denken heel veel aan jullie !!!
    Dikke kus
    M.leen, Franck, Marie en Emma
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Lieve Evy

    Ook wij volgen je tocht naar het wonder, we leven heel sterk met je mee, we wensen jou, Dieter, Nina, Leon en heel je familie heel veel sterkte

    Veel Liefs
    Greet, Mariano, Merel en Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Ik wens jullie dat wonder!

    Veel moed,


    Ingrid (ex-medestudente EA)

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Beste Evy en familie,

    Dit nieuws komt hard aan en ik wens jullie dan ook heel veel sterkte toe - ik duim voor je, Evy!
    Ik weet niet of het echt werkt of puur bedrog is maar laatst werd mij (omdat ik ook met K geconfronteerd werd) een natuurlijk product uit het regenwoud aanbevolen - Graviola - dat kankercellen zou bestrijden? Moest het jullie interesseren, je kan meer info op het internet terug vinden als je op die naam googled.
    Ikzelf heb het nog niet gebruikt omdat ik er toch zo m'n twijfels bij heb maar wie weet werkt het toch?

    Liefs,
    xx

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Wonderen bestaan...ikzelf heb ook een wondertje van 1 jaar hier in huis rondlopen en als ik haar bekijk dan weet ik gewoon dat wie positief blijft denken en in zichzelf gelooft in staat is om een wonder te vinden...

    Hou de moed erin en leef en geniet!!

    groetjes en sterkte vanwege Elke en co uit Vilvoorde

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Evy,
    Het berichtje op je blog laat me niet los. Al de hele tijd volg ik je moedige strijd! Dit nieuws is dan ook moeilijk te bevatten.
    Ik wens het je toe dat je samen met je gezin, familie ... die weg kan verderzetten, 'jullie tocht naar het wonder'!
    Heel veel sterkte en liefs!
    Groetjes Daphne

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Ik stuur Evy heel veel positieve energie en ook ik geloof in de kracht en het wonder van de positieve kracht. Geniet van alle goede dagen. Lieve groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Liefste Evy,

    Ik wil gewoon nog eens laten weten dat er geen uur voorbij gaat of ik denk aan jou!!
    Nog steeds gaat er heel veel moed en bewondering naar jou uit als ik denk aan wat jij en je familie nu moeten meemaken.

    Je blijft een bewonderingswaardige dame!!!

    Knuffel en veel sterkte,
    Ine

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Sedert ik op de hoogte werd gebracht van het slechte nieuws (er bestaat geen ander woord voor)... denk ik echt enorm veel aan jou, Evy. Ook aan Dieter.
    Ik vind het echt bewonderenswaardig dat je die beslissing hebt genomen en dat je allerliefste ventje je bijstaat.
    Ik vind en zal je altijd een schitterende vrouw vinden, Evy.
    Ik wens jou, Dieter en je familie veel moed en sterkte op weg naar een wonder.
    Probeer te genieten van alles en iedereen.
    Een hele dikke knuffel en tot gauw.

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Liefste zus,

    Het is een tijdje geleden dat ik mijn gedachten en gevoelens nog los liet op je blog, zoals je weet heb ik zo mijn maniertjes om die over te brengen, maar vandaag kan ik het toch niet laten. Het is al een maand geleden ondertussen dat onze wereld op zijn grondvesten daverde en stilaan hebben de naschokken plaats gemaakt voor rust. Rust en sereniteit in onze strijd samen naar de overwinning! Je hebt het al niet gemakkelijk gehad deze afgelopen maand, maar ondanks de 'vele ongemakken' zoals je het gisteren noemde, zat ik gisteren weer naast die vrouw vol kracht en levenslust die jij bent, zus! Lekker lachen en herinneringen ophalen aan onze schooltijd, plannen maken om samen op stap te gaan,spelen met Nina,... Ik geniet ervan als ik je zie lachen en die twinkel in je ogen opmerk. Zo gaan we verder zus, zij aan zij en onze liefde en band wordt er alleen maar sterker door!
    Je zus

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Evy, Dieter ... Que dire? Je viens à l'instant de voire Que l'on pouvait traduire le blog ... Meme si la traduction est mauvaise, tout Malgré que j'ai compris les nouvelles ÉTAIENT, elles, plutôt mauvaise!
      Evy J'admire ton courage et que tu ne comprends plus souhaités par chimio passer la!
      Je sais que tu es très forte et que ta famille est admirable, je suis Certaine Soutient Que le Tout un monde de l'UA.
      J'espère simplement que tu ne pas trop Souffres!

      Jo s'associe à moi pour te souhaiter un prompt rétablissement.

      Ta ténacité, moral des tonnes d'acier et l'aide de ta famille vaincront cette "merde" de maladie.

      Je pense fort à toi.

      Gros, gros, enormes bisous

      Nathalie DE WEVER

    BeantwoordenVerwijderen
  41. Lieve Evy, Dieter,...

    Ik bezoek regelmatig jullie blogje. Pas na het lezen nu, besef ik dat ik al een tijdje niet meer langs was geweest.
    Het nieuws is nu al bijna een maand oud...
    Ik hoop dat jullie in die tijd een stukje rust en vertrouwen hebben gevonden in elkaar en in de omgeving.

    BeantwoordenVerwijderen
  42. Doorgaan ,samen met je zus , dat is je beste steun denk ik ,die kent je het beste!

    Veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen