zaterdag 28 november 2009

Ontbijt op bed

Angstaanjagend. Zo omschrijf ik de voorbije weken soms in één woord. Niet dat hoop definitief in wanhoop omgeslagen is: wie ons een beetje kent weet dat we daarvoor teveel gericht zijn op het leven.

Wat de tocht naar het wonder betreft: die verloopt nogal kronkelig. Heel wat onaangename zaken kruisen Evy's pad: pijn, misselijkheid, een zwellende buik met bijhorende kortademigheid en steken als gevolg. Tijdens een weekendje Ardennen met Evy's ouders, broer en zus is rusten de boodschap. De sfeer is intens. Om van de natuur te genieten huren we ter plaatse een rolstoel. "Mama ook in buggy?" vraagt Leon, terwijl zijn ogen verraden dat dit plaatje niet klopt.

Overdag rusten om te bekomen van de soms slaaparme nachten, want de slaapmiddelen werken blijkbaar ook maar in shiften. Vrijdag was gevoelsmatig een ingrijpende dag, ook voor mij. Er was het bezoek van de palliatief verpleegkundige. Aangezien Evy niet meer aan tafel kan eten, wordt een ziekenhuisbed in onze living geregeld. Zo kan Evy overdag in bed liggen en eten - gelukkig lukt eten nog heel goed, want dat is één van haar favoriete bezigheden. Er wordt ook beslist om morfinepleisters aan te brengen - al is het maar een halve pleister, van de lichtste soort. De ochtend nadien was Evy er wat high van, maar tijdelijk ook wat misselijk - gelukkig is dat nu over. De bedoeling is om pijnvrij te blijven. De klemtoon ligt volledig op comfort. "Elke dag ontbijt op bed, wie droomt daar niet van?" maakt Evy zich ervan af met een kwinkslag.

Ja, we zijn uiteraard ook met de dood bezig. We duwen dat thema ook niet onder water, want dat heeft geen zin. Ook tegenover de kinderen. Leon (2) is nog jong, maar tegen de vierjarige Nina zijn we altijd heel open geweest. De mogelijkheid dat mama misschien doodgaat, hebben we zaterdag voor het eerst besproken. Anders slaat zo'n kind alleen maar aan het fantaseren, en maakt het zo de werkelijkheid misschien nog gruwelijker (kan dat eigenlijk?).

De realiteit is beklemmend en het pad naar de toekomst obscuur. Het thema van de dood laten we echter telkens weer los. Om het leven dat Evy o zo lief heeft te omarmen.

Dieter

19 opmerkingen:

  1. Mooi, hoe je hier schrijft. Ik wens jullie veel moed ... en hopelijk veel mooie dingen om te omarmen, zodat het beklemmende toch zoveel mogelijk op de achtergrond kan blijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hey

    ik volg jullie verhaal nu al van in het begin, telkens vol bewondering en nu de laatste tijd vol ongeloof. bewondering voor hoe jullie alles aanpakken en ermee omgaan. we leven enorm met jullie mee en denken veel aan jullie. als er iets is of nina wil eens komen spelen, dat mag altijd. we zijn er om te helpen ...

    groetjes en dikke knuffel mama van cato

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Blij dat je hier nog eens een stukje schrijft Dieter... de machteloosheid aan deze kant van blogland is erg groot... veel meer dan af en toe een reactie achterlaten kunnen we niet hé, en toch, zijn jullie bijna dagelijks in mijn gedachten... ook al ken ik jullie niet persoonlijk, alleen maar via dit blogje!
    Ik leerde Evy hier kennen als een moedige, spontane, vrolijke vrouw vol levenslust en ik denk dat ze een prachtige therapeute was, is en zou zijn... ik ben heel blij voor haar dat ze haar opleiding heeft afgerond het voorbije jaar... ik volgde daar ook al opleidingen en weet wat voor een prachtmensen daar rondlopen...
    Jou leerde ik kennen als de man achter Evy, en nu, in jouw moedige schrijfsels, een klein beetje beter...
    Ik hoop dat jullie de juiste ingesteldheid vinden en mogen behouden om deze kronkelige weg te gaan, zoals jullie hem willen gaan, en dat er nog heel veel grote en kleine kostbare momentjes op jullie pad mogen komen... ik wens jou en je gezin heel heel heel veel sterkte toe en de kracht om ook dat beklemmende een plaats te geven!
    veel virtueel liefs
    tricky

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beste Evy en Dieter,

    Ik ken jullie enkel via de blog, maar ik wil toch heel graag jullie nog heel veel prachtige momenten toewensen samen met de kids. Neem heel veel foto's en filmopnames, uit ervaring weet ik dat dit voor de kids later heel belangrijk is. Geniet elk moment van elkaar !! Ik duim voor heel veel moed op jullie kronkelweg naar het wonder ! Heb elkander lief, dat is wat jullie zo hard aan elkaar bindt. Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Liefste Evy en Dieter,

    Waarom zijn er zoveel vragen,
    waarom is er zoveel pijn,
    waarom zijn er zoveel dingen
    die niet te begrijpen zijn;

    We leven heel erg met jullie mee en wensen jullie veel sterkte en moed in deze moeilijke periode.

    Filip,Heidi,Emma,Lowie en Kamiel

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve mooie mensen,
    ik wou zo hard dat ik een helpend woord kon vinden, maar besef dat wat jullie doormaken het ondenkbare en het onzegbare ver voorbij is
    alleen de liefde en de zachtheid kunnen nu nog dragen, en die bezitten jullie in overvloed
    sterkte
    christine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hey Dieter en Evy,

    Bedankt Dieter dat je dit wilt delen. En ik heb zo weinig woorden om iets terug te delen.
    Liefde en verbondenheid in echtheid en waarheid is het mooiste wat jullie nu nog verder kunnen delen, in geven en ontvangen. En dit voel ik in jouw schrijven Dieter.
    Evy...je bent een moedige krachtige vrouw...blijf "genieten" van elk moment. Je geeft me veel...
    Ik denk aan jullie in liefde en verbondenheid. Veel innigs...Catherine

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Evy en Dieter,
    Ik ben woordeloos en vol bewondering voor zoveel liefde. Koester de mooie momenten . Jullie zijn een voorbeeld voor velen.
    Innig met jullie verbonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Evy coucou et Dieter,

    Juste un petit mot de France, simplement pour vous dire que nous Pensons fort à vous.
    Nous sommes impuissants devant Telle Une Douleur et notre courage, à nous, se limite à quelques mots ...
    Désolée ... Je suis incapable de call vous! Mais sachez tous, que nous, Passon NE PAS UNE journée sans penser ou parler de vous!
    Dommage Qu'on ne Puisse influer sur le destin! La traduction en français est assez mauvaise, mais je pense que Comprendre la Sante D' "Ne pas s'ameliore Evy.
    Alors poursuivre la t'accrocher Evy, je pense fort à toi.
    Gros bisous,
    Nathalie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Evy, Dieter,

    Mocht er iets zijn- hoe klein ook- dat ik voor jullie kan doen, laat het mij weten.

    Veel moed!

    (EA)-Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  11. telkens begin ik te schrijven, maar niets kan mijn gevoelens of woorden uitdrukken..
    Ik stuur jullie heel veel sterkte - en liefdeknuffels vanuit Spanje!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ben niet zo goed met woorden.
    Ik sta echter versteld van jullie schrijfsels.
    Jullie liefde voor elkaar springt er telkens weer uit. Ik wens jullie heel veel sterkte om dit alles te dragen.

    Petra, Janne, Jonas en Jasper

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Beste Evi

    Nog niet zo héél lang ben ik op de hoogte van de strijd die je aan het leveren bent tegen die ongewenste gast op je levenspad. Het nieuws greep me echt naar de keel en sedertdien laat het me niet meer los. Met veel belangstelling las ik ook je blog en wou ik je graag een hart onder de riem steken. Ik duim mee voor jullie, dat jullie dit samen mogen overwinnen en de moed vinden om door te gaan, telkens opnieuw, ook als het eens wat moeilijker gaat. Of zoals Forrest Gump het ooit eens zei "Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get!"
    En als het van mij afhangt: pick up the best chocolate!

    liefs

    Kathy

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Duizenden woorden zou ik willen neerpennen om jullie pijn te verzachten, om dit onrecht om te keren maar ik vind er geen. Ook hier in Italie gaat er geen dag voorbij dat we niet aan jullie denken!!! Ontzettend veel sterkte en heel veel liefde gewenst en geniet van elk moment dat jullie hebben!!!! Dikke knuffel, Vero

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Woorden schieten mij tekort. Tranen springen mij in de ogen. Ik wens jullie veel sterkte en moed.
    Dikke knuffel, Annick (zus Vero)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Liefste Evy, Dieter, Nina en Leon,

    Nog steeds vind ik de woorden niet die ik zo graag zou neerpennen voor jullie. Daarom dus gewoon nog maar eens heel veel sterkte gewenst in deze ongetwijfeld ontzettend zware en onterechte strijd die jullie moeten strijden.

    Evy, geniet van alle mooie momenten!! En vooral van je kindjes en Dieter.

    Heel veel sterkte.
    Ine en co

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Heel veel sterkte, bovenop jullie al heel erg sterk-zijn!

    Groetjes Daphne

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik vind geen woorden om jullie te troosten en moed in te spreken. Daarom brand ik een kaarsje op de weg naar genezing.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. dieter evy
    jullie kennen me niet en toch weer wel
    hebben elkaar ooit gezien in Pisport
    samen met jullie vader Ignace en moeder lieve
    is moeilijk te vatten wat het betekent een vrouw / dochter te verliezen
    Vanessa zegt onverwachts dat ze evy kent van atheneum Waregem
    wou en willen is niet genoeg om dit te dragen maar toch ...
    lijden zit ook een deel in het woord verblijden (wat evy toch wel kon als ik alles doorneem )
    ben ervan overtuigd dat jullie familie dit samen met iedereen kunnen plaatsen dank zij de moed die evy had ( zie de vele getuigenissen) en ook van daaruit veel sterkte halen
    wist zelfs niet dat jullie blog hadden,probeer ook wat we voelen ergens kwijt te geraken
    in deze moeilijke tijden voor jullie hopen we allen dat dit alles toch ergens een steun , hoe klein ook , mogen betekenen voor jullie

    BeantwoordenVerwijderen