Hieronder de tekst die Evy midden november schreef voor haar uitvaart.
We danken iedereen voor het massale en oprechte medeleven.
Wanneer jullie dit horen of lezen, dan wil dat zeggen dat “het wonder” zich niet heeft voltrokken. Mijn geloof erin was nochtans groot en sterk. Velen geloofden met mij mee.
Ik ben vertrokken in de bloei van mijn leven. Ik gooide de laatste jaren mijn oude onzekerheden en patronen overboord. Ik kwam in het reine met mezelf en leerde mild en zacht te zijn, zowel voor mezelf en voor de ander. Ik leerde m’n verstand opzij te schuiven om te kijken met mijn hart. Kortom, ik vond een ongelofelijke kracht in mezelf terug om een grondig groeiproces rond te maken.
Vanuit mijn nieuwe ‘ik’ borrelden allerlei verlangens en plannen op: zelfstandig therapeute worden, meer evenwicht tussen gezin en werk, opnieuw de bergen zien, leren schilderen en niet te vergeten: een nieuw huis vol warmte, licht en leven.
Het mooiste moest voor mij nog komen. Het heeft niet mogen zijn.
Ondanks deze dag, geloof ik nog altijd in wonderen. En ik wil dat ook jullie het geloof erin niet verliezen, in het bijzonder de mensen die het dichtst bij mij staan, mijn familie. Voor jullie breekt nu een donkere periode aan, maar ik weet dat er een dag komt dat jullie weer vreugde zullen voelen. Dat is de mooie dag waarop het licht stilaan weer een plaats zal krijgen in jullie leven. Het leven is immers zo’n mooi geschenk – koester het!
Ik zal altijd bij jullie zijn, in jullie gedachten en herinneringen, in Nina en Leon, maar vooral en bovenal in jullie liefde.
Aan diegenen die Dieter, Nina, Leon en mijn familie bij willen staan in hun rouwproces: geef hen de tijd, en weet dat ‘tijd’ relatief is. Laat de verhalen van 'Ik ken iemand die' en goede raad achterwege, maar wees aanwezig en luister. En komen er geen woorden, luister dan naar de stilte of wees getuige van de tranen. Blijft de deur gesloten en de telefoontjes onbeantwoord, bedenk dan dat een mens wel eens alleen wil zijn in zijn verdriet. Oordeel niet - te snel, te traag, te luid, te stil. Volg hun tempo en aanvaard hun manier.
Dit kunnen jullie doen voor mij: wees elkaar nabij, toon jullie liefde en kijk met jullie hart.
Namaste! Ik groet het licht in jullie allen.
Liefs
Evy
We danken iedereen voor het massale en oprechte medeleven.
Wanneer jullie dit horen of lezen, dan wil dat zeggen dat “het wonder” zich niet heeft voltrokken. Mijn geloof erin was nochtans groot en sterk. Velen geloofden met mij mee.
Ik ben vertrokken in de bloei van mijn leven. Ik gooide de laatste jaren mijn oude onzekerheden en patronen overboord. Ik kwam in het reine met mezelf en leerde mild en zacht te zijn, zowel voor mezelf en voor de ander. Ik leerde m’n verstand opzij te schuiven om te kijken met mijn hart. Kortom, ik vond een ongelofelijke kracht in mezelf terug om een grondig groeiproces rond te maken.
Vanuit mijn nieuwe ‘ik’ borrelden allerlei verlangens en plannen op: zelfstandig therapeute worden, meer evenwicht tussen gezin en werk, opnieuw de bergen zien, leren schilderen en niet te vergeten: een nieuw huis vol warmte, licht en leven.
Het mooiste moest voor mij nog komen. Het heeft niet mogen zijn.
Ondanks deze dag, geloof ik nog altijd in wonderen. En ik wil dat ook jullie het geloof erin niet verliezen, in het bijzonder de mensen die het dichtst bij mij staan, mijn familie. Voor jullie breekt nu een donkere periode aan, maar ik weet dat er een dag komt dat jullie weer vreugde zullen voelen. Dat is de mooie dag waarop het licht stilaan weer een plaats zal krijgen in jullie leven. Het leven is immers zo’n mooi geschenk – koester het!
Ik zal altijd bij jullie zijn, in jullie gedachten en herinneringen, in Nina en Leon, maar vooral en bovenal in jullie liefde.
Aan diegenen die Dieter, Nina, Leon en mijn familie bij willen staan in hun rouwproces: geef hen de tijd, en weet dat ‘tijd’ relatief is. Laat de verhalen van 'Ik ken iemand die' en goede raad achterwege, maar wees aanwezig en luister. En komen er geen woorden, luister dan naar de stilte of wees getuige van de tranen. Blijft de deur gesloten en de telefoontjes onbeantwoord, bedenk dan dat een mens wel eens alleen wil zijn in zijn verdriet. Oordeel niet - te snel, te traag, te luid, te stil. Volg hun tempo en aanvaard hun manier.
Dit kunnen jullie doen voor mij: wees elkaar nabij, toon jullie liefde en kijk met jullie hart.
Namaste! Ik groet het licht in jullie allen.
Liefs
Evy
dikke dankjewel om die prachtige tekst van die prachtige Evy hier te plaatsen... ik word er heel stil van, alweer... en ja, ik zal nog meer met mijn hart kijken, en dan telkens even aan Evy en jullie denken...
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte lieve familie in de moeilijke tijd die nu voor jullie aanbreekt... koester het licht en de warmte van de kerstdagen en wees elkaar nabij... maar iets zegt me dat dat in jullie familie wel gaat lukken!
Van harte
Tricky
Waauw Evy, bedankt! Een dikke kus.
BeantwoordenVerwijderenDieter, wat een mooie foto van jouw schitterende vrouw en bedankt om dit op de blog te zetten.
Een hele warme knuffel vanuit Spanje.
Vertrouw op wat Evy neerschreef...
Miek
Impressie van een heel bijzonder afscheid...
BeantwoordenVerwijderenIn mijn Hart weerklinkt
een warm Applaus
en in mijn ogen schitteren
tranen van Ontroering
om al de Liefde
die ik vandaag heb gezien
zoveel blijken van genegenheid en verbinding
om wie ons zo dierbaar is
man, vrouw, moeder, vader, zoon, dochter,
vriend, vriendin, collega en z o v e e l meer
In Wezen zijn we allemaal Verbonden
is dat geen Wonder op zich - ondanks de pijn?
Ik ken jullie en Evy enkel van wat op deze blog is verschenen en dit gaat zo recht door het hart... Ik ben ervan overtuigd dat ze nu nog ontzettend veel mensen 'helpt'. Door hen te laten stilstaan bij het waardevolle van het leven, door haar mooie woorden, door haar wijsheid. Velen kunnen er van leren.
BeantwoordenVerwijderenWeet dat er ontzettend veel mensen met jullie meeleven en hopelijk biedt dat heel veel steun. Nu, en zolang jullie het nodig hebben. Veel sterkte en liefde voor elkaar.
Do not stand at my grave and weep
BeantwoordenVerwijderenI am not there I do not sleep
I am in a thousand winds that blow,
I am in t h e s o f t l y
f a l l i n g s n o w
Lieve Evy
Ik zag de allereerste sneeuwvlokjes uit de lucht dwarrelen toen we de kerk verlieten en toen we na een lach en een traan bij een kopje koffie in het plaatselijke café naar het station stapten. En nu dit. We hebben hier in jaren ver zo geen sneeuw gezien!!!
Als je ons iets wou duidelijk maken dan ben je daar met glans geslaagd:-).
Als Evy iets doet dan doet ze het goed:-).
Ik kijk naar de sneeuw en mijn Hart lacht om jou.
Liefs
Griet
Vanavond vertrek ik naar Valmenier.
BeantwoordenVerwijderenIk neem jou in gedachten mee en laat je door m'n ogen de besneeuwde bergen zien.
Tranen lopen langzaam om wat niet mocht zijn, maar warmte straalt in mijn hart om de liefde die uit deze tekst schijnt.
BeantwoordenVerwijderenDank je Evy
Heel mooi, bedankt Evy.
BeantwoordenVerwijderenChriske
Deze moedige woorden van Evy zullen mij altijd bijblijven. Wonderen? Neen, daar geloof ik niet meer in, evenmin als in een oneindig rechtvaardige god!
BeantwoordenVerwijderenSterke aan de nabestaanden.
"Probeer 'n boom te zijn
BeantwoordenVerwijderenweer en wind - zon en maan
storm en herfst
ze schuilen eronder
uit de wind - uit de storm
'n veilige boom
zelfs zonder blaren 'n toeverlaat
en uit de wolkenhemel
vliegt 'n sneeuwvlokje
een enkel
uit die onwaarschijnlijke hemel"
Bedankt.
BeantwoordenVerwijderenWoorden kunnen een steun zijn,
maar 't is de tijd die het verdriet verzacht...
Daarom voor nu heel veel sterkte
en voor de toekomst
rust en kracht.
Heel veel sterkte en kracht van Boven in het verdergaan!
BeantwoordenVerwijderenLieve Dieter, Nina en Leon, en heel de familie
BeantwoordenVerwijderenNiet het afsnijden doet erg veel pijn, maar wel het afgesneden zijn. Hou jullie vast aan haar laatste woorden voorons allemaal en laten we HAAR eren door haar te volgen in dit ongelooflijk positivisme. Een ongelooflijke vrouw.
Van harte
Anoniem
Op zo'n momenten lijken de juiste troostende woorden moeilijk te vinden.
BeantwoordenVerwijderenSterkte voor Dieter, de kinderen en ook de ouders en andere familieleden.
Evy,
BeantwoordenVerwijderenJe bent er nog...we blijven verbonden. Dank je voor je fijne warme krachtige kwetsbare woorden...Ik ontvang ze en neem ze mee...Ik heb je dit weekend meegenomen in gebed geleid door Jerry Dunson (een Native). Een krachtige ceremonie waarbij gebeden gestuurd werden in verbondenheid met het hart, naar alle mensen die op Moeder Aarde leven en alle mensen die zich nu in een andere dimensie bevinden.
Dieter, de kinderen, de ouders...
Evy's woorden zijn zo puur en krachtig,...laat ze verder smelten in jullie harten...
Een verbonden groet, in alle stilte...
hey evy,
BeantwoordenVerwijderenmercikes omdat je zo een moedige vrouw was en door deze laatste breif nog te schrijven zag je hoeveel moed je had om door te gaan voor je ventje en kids jammer dat het niet mocht zijn maar in onze gedachten blijf je altijd en de leuke tijd van school zal ik nooit of nooit vergeten het ga je goed hier boven
je maatje en klasgenote cindy xxx
Hoeveel plaats is er voor tranen?
BeantwoordenVerwijderenHoeveel pijn aan dit verdriet?
Hoeveel dagen moet ik huilen?
Hoeveel kwaadheid voel ik niet?
Hoeveel tranen vang ik op?
Hoeveel druppels per herinnering?
Hoeveel plaats heb ik dan nodig?
Hoeveel woorden, hoeveel per mijmering?
Lieve Evy,
ik mis je.
Lieve Dieter, Nina en Leon,
Veel sterkte.
Isabelle
lieve Evy, lieve familie
BeantwoordenVerwijderenHoe wonderlijk mooi deze woorden en hoe kostbaar het geloof en de belofte dat ooit de vreugde terugkeert
Ik hoop met heel mijn hart dat deze woorden van Evy jullie immense pijn en verdriet kunnen helpen dragen
Dank je wel, Evy, voor zoveel schoonheid, zoveel wijsheid en zoveel warmte
Christine
Liefste zus,
BeantwoordenVerwijderenVanavond is het kerstavond en vieren we je meest geliefde feest van het jaar zonder jou. Er zal een grote leegte zijn rond de kerstboom, aan de tafel, maar vooral in onze harten. Ik mis je zo. We hadden nog zoveel kunnen delen. Ik denk niet dat dit gemis ooit overgaat, maar ik troost me met het gevoel dat je altijd rond ons aanwezig blijft, in zovele kleine dingen. Ik weet dat jij het bent die onze kerstsfeer nog heeft aangewakkerd door het land te hullen in één groot sneeuwtapijt. Bedankt daarvoor, het is werkelijk prachtig en zo hebben na al die jaren toch nog een beetje een witte kerst. Dat wou jij ook zo graag.
Vrolijk kerstfeest, liefste zus van me, ik hou ongelofelijk veel van je!
Ilse
Liefste Evy,
BeantwoordenVerwijderenIlse heeft mij de woorden uit mijn mond genomen. Toen ik vorige week vrijdag opstond en het mooie witte tapijt over ons landje zag, dacht ik "Daar heeft Evy voor gezorgd". En net hetzelfde ging door mijn hoofd toen ik de weerman deze ochtend hoorde zeggen dat het de eerste witte kerst is sinds ergens in de jaren 80.
Ik herinner mij nog zeer goed dat jij, Ilse en ik als kindjes altijd samen uitkeken naar de kerst. Gisteren en vandaag heb ik dan ook al meerdere malen op glas op jou gehoffen.
Het ga je goed daarboven, Evy en tot later.
Knuffel,
Ine
Liefste Evy,
BeantwoordenVerwijderenHopelijk lees je onze gedachten mee... Onze gedachten zijn bij jou... 't Kleine kaarsje op de kast geeft licht aan jouw gezicht... Zo blijf je dicht... Samen naast Jos, de papa van Hannes en Pieter, blijf je bij ons in 't k-fee... We kenden jouw te weinig... maar we leerden veel uit jouw levensverhaal... De witte sneeuwvlokken lieten ons weten dat je der bent... blijbaar zijn er nog mensen met dezelfde gedachten... We vergeten je niet... Zeker niet tijdens al het 'feestgedruis' rondom rond... Je bent een ster in deze duistere wereld... Laat je ze schijnen voor 'ons'? Tot later, Evy...
Lieve Dieter, Nina en Leon,
BeantwoordenVerwijderenWij denken hééééééél veel aan jullie!! We zouden zo graag iets kunnen doen om jullie pijn te verlichten.
Veel sterkte, licht en kracht!
Hilde en Tine P.
Evy,
BeantwoordenVerwijderenIk blijf maar langskomen op je blog! Je blijft, samen met je moed & kracht in mijn gedachten. Zeker de tekst die je zelf geschreven hebt, is daar een knap staaltje van.
We kenden elkaar niet zo heel goed, we hebben een tijdje samen in Kortrijk gewerkt, daarna bleef ik in Menen. Telkens als ik in Kortrijk langskwam, maakten we een praatje, zorgde je ervoor dat ik mee kon eten ... ; het deed me steeds veel deugd! Ik had niet kunnen denken dat ik daar niet meer de kans toe zou krijgen.
Ik heb je strijd 'in stilte' gevolgd! Alsook je prachtige afscheidsviering! Je hebt heel wat moois nagelaten; het heeft me allemaal enorm geraakt!
Ik wens al de lieve mensen- je gezin - je familie, die jou met zoveel liefde omringd hebben en nu verder moeten met jou in hun gedachten enorm veel sterkte toe!
Warme groetjes
Daphne
Liefste familie,
BeantwoordenVerwijderenDank je wel om die mooie tekst en die mooie foto met ons te delen. Het is toch altijd een stukje privacy delen, dank je wel !! Ik heb het al zeker 10 keer gelezen, het is zo'n mooie tekst, Evy geeft ons een boodschap voor het leven mee.. Het leven dat jullie niet gunstig gezind was, het leven dat met afscheid nemen werd geconfronteerd.. Ik hoop dat jullie blijven geloven in het Wonder ... Veel sterkte allemaal !!
Over de drempel
BeantwoordenVerwijderenvan het Nieuwe Jaar
draag ik jou
Over de grenzen
van tijd en ruimte heen
blijf je met ons verbonden
in 2009 herinneringen
en 2010 toekomstdromen
Waar je ook bent
van harte een gelukkig nieuwjaar
voor jou en iedereen die jou hier moet missen
Zoveel liefs
Griet
Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd,
BeantwoordenVerwijderende stoet voorbij is,
de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegenkomen,
we zeggen veel te gauw:
het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en
ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
(Toon Hermans)
Els
Hey Evy,
BeantwoordenVerwijderenWaar je ook bent...in welke dimensie dan ook...waar tijd zo tijdloos is...ik neem je kracht en je wijze woorden verder mee in 2010.
Je blijft deel uitmaken van mijn gebeden. Ik hoop dat ook jouw woorden, kracht en moed kunnen verder geven aan Dieter, Nina en Leon...in die periode van leegte, stilte, verdriet en pijn.
Innige verbondenheid...en ik hou je in leven.
Liefste Evy,
BeantwoordenVerwijderenVandaag is het exact één maand geleden dat jij overleden bent. Of moet ik zeggen, dat jij ons fysiek verlaten hebt?! Want iedere dag merk ik dat jij hier wel nog aanwezig bent. Soms in kleine dingen, maar soms ook in heel grote dingen. En weet Evy, dat ik jou daar ontzettend dankbaar voor ben. Dat maakt het gemis net iets minder.
Dieter, Nina en Leon, ik ben er zeker van dat Evy van daarboven enorm over jullie zal waken.
Nogmaals heel veel sterkte!!
Knuffel,
Ine
Ik dwaal en verdwaal
BeantwoordenVerwijderenin gedachten
in flarden van gevoelens
en in duizend dingen die ik doe
Rusteloos
zoek ik
naar jou
Telkens weer
hou ik hier
even halt
in de hoop
jou hier te vinden
Wie post er een berichtje
een herinnering
die ons verbindt
en jou tot leven wekt
al is het maar voor even
...
Lieve Evy
Om wie jij was en bent, koester ik het leven
nog meer dan voorheen in het besef dat ieder mens bijzonder is en door geen enkel ander ooit vervangbaar ... Dankbaar dat ons pad kruiste en ik nooit meer dezelfde zal zijn. Liefs, Griet
1 februari...
BeantwoordenVerwijderenNog steeds wit in de straten... Nog steeds koud... Nog steeds uitkijken naar de zon, de warmte, 't licht... Nog steeds denkend aan jou... Nog steeds jouw verhaal in mijn gedachten... Nog steeds...
Evy,
BeantwoordenVerwijderenElke morgend neem ik je mee in mijn gebeden gericht aan The Spirits....Ik voel dat je in de juiste dimensie zit en dat je je twee kleine lieve kinderen en je man van daaruit blijft steunen. Ik ben nog steeds dankbaar voor je laatste woorden...ik blijf ze meenemen.
Dieter en familie,
Stille woorden uit blijvende verbondenheid...
Ik mis je elke dag een beetje meer..
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Margriet
Ben nog eens komen lezen!!Ik voel tot op mijn bot de moeilijkheden die jullie waarschijnlijk ook elke dag ervaren door die lieve mama te moeten missen! Evi is nu bij onze dochter Elly die in September 2011 naar de overkant is gegaan door die rotkanker!! Wij hopen dat zij daar over ons allen waken! Hoop dat het goed gaat met jullie en dat de kindjes het beetje aankunnen zonder hun lieve mama! PS Ik heb altijd de blog van Evi gevolgd,en wij verwijderen hem ook nooit! Steunknuffel
BeantwoordenVerwijderen