zondag 17 mei 2009

Meestgestelde vragen

"Ik ben het moe om moe te zijn," antwoord ik met een kwinkslag aan de telefoon. De laatste bestralingen zijn ruim een week achter de rug. De chemo- en radiotherapie hebben hun fysieke en mentale sporen nagelaten.
Zo is de meestgestelde vraag meteen al beantwoord: hoe het nu met me is ;-)

Aangezien elke kanker anders is, zijn ook de kankerbehandelingen heel verschillend. Vandaar hieronder enkele van de de meestgestelde vragen op een rijtje, het waren ook onze grootste vragen aan het begin van de behandeling.

Pakt mijn behandeling aan?
Onmogelijk te zeggen in mijn geval. Chemo en bestralingen dienen soms om een kankergezwel kleiner te maken. Bij mij niet: de twee borsttumoren en de aangetaste okselklieren zijn bij mij operatief verwijderd. Uitzaaiingen had ik gelukkig niet. De chemo en bestralingen zijn louter preventief. De kans bestaat immers dat een kankercelletje via het bloed ontsnapt was, en zich heeft vastgezet op bijvoorbeeld lever, bot of longen. Precies die cellen moeten met de chemo en bestralingen aangepakt worden, want die zouden later weer actief kunnen worden.

Ben ik nu genezen?
Helaas kan niemand met zekerheid zeggen dat alle eventueel resterende kankercellen vernietigd zijn. Dat zal de tijd moeten uitmaken. En de regelmatige controles. Afwachten dus. Als, ik bedoel, wanneer ik genezen verklaard word, dan blijf ik altijd in een risicogroep en zal ik levenslang opgevolgd worden - minstens tot mijn honderdste dus!

Zijn de behandelingen nu achter de rug?
Nee, niet echt. Ik neem nu Nolvadex-pillen om de hormoonproductie in mijn eierstokken te bevriezen. Die bieden extra bescherming, want mijn tumoren bleken hormoongevoelig, wat betekent dat hormonen de groei van de eventuele kankercellen zouden stimuleren. In principe zou ik dus een paar jaar niet meer menstrueren. Maar bij jonge vrouwen zijn die pillen alleen soms onvoldoende, zoals bij mij het geval is: deze week kreeg ik sedert lang weer mijn maanstonden. Dat was even schrikken, want hormonen die door mijn lichaam gieren, vind ik op dit moment niet bepaald een aangename gedachte. Ik zal nu maandelijks een extra spuitje krijgen om dat te verhelpen. Hopelijk vallen de effecten van die blitz-overgang wat mee.

Wanneer mag ik weer gaan werken?
Ik hoop dat ik vanaf oktober of zo weer kan werken, maar dat moet ik nog met de oncologe bespreken. Uiteraard moet ik eerst echt nog recuperen en op krachten komen.

Wanneer krijg je je nieuwe borst?
De huidcellen van mijn ex-borst zijn natuurlijk serieus gehavend door de bestralingen. Dat weefsel moet nu eerst volledig herstellen vooraleer de plastische chirurg aan de slag kan. In oktober heb ik mijn eerste afspraak, maar waarschijnlijk zal de zes uur durende operatie ten vroegste in de lente van 2010 gepland worden.

4 opmerkingen:

  1. even geleden dat ik hier nog langskwam, maar ik lees dat je 'het' achter de rug hebt... nu op naar het herstel, na de afbraak, want ja, die moeheid herken ik (helaas) maar al te goed!
    super dat je zoveel plannen hebt voor de toekomst, en je zal starten als zelfstandig therapeut; je woont een beetje te ver, anders stuurde ik je alvast wat mensen van mijn wachtlijst door (want het gaat soms heel snel, hihi, en bij gebrek aan energie kan ik niet al mijn mensen zien momenteel!)
    veel succes en geniet van je uitje naar duitsland, je hebt het dubbel en dik verdiend!
    tricky

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Evy,

    Ik had al van jullie bouwplannen gehoord.
    Een nieuwe stap die jullie van harte is gegund.
    En nu jezelf nog wat tijd en rust geven.
    Veel succes met de presentatie van je eindwerk!

    Groetjes,
    Petra en co

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Evy,
    'k volg je blog al een tijdje.
    en ik vind al die verschillende manieren van behandelen zo verwarrend.
    Groetjes
    katy

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Liefste Evy,

    Met schaamrood op mijn wangen kom ik nog eens hallo zeggen. Ik had helemaal in het begin beloofd van steeds te reageren als jij iets geschreven had (want jij had gevraagd naar blijvende steun van ons), maar daar heb ik dus al aan gezondigd. En zeggen dat ik het te druk had, is niet direct een goed excuus. Dat zal jij nu zeker kunnen bevestigen. Dus meer dan mij excuseren en proberen de draad terug op te pikken, kan ik nu jammer genoeg niet doen.

    Dit gezegd zijnde, effe een reactie op jouw berichtje:
    Ik ben echt blij met al die antwoorden hoor. Nu weten we weer veel meer van "jouw" ziekte. Echt tof van jou om dat hier allemaal neer te pennen.

    Ik denk dat iedereen wel zal begrijpen dat je het "moe bent om moe te zijn". Je hebt dan ook een ontzettend zware periode achter de rug hé. Maar laat ons nu hopen dat dit de zwaarste periode uit je hele mag geweest zijn en dat het nu alleen maar beter gaat worden. Ik zal met je mee aftellen naar de lente van 2010. Dan kan je deze hele gruwel volledig achter je laten.

    Dikke kussen en tot de volgende keer.
    Ine

    BeantwoordenVerwijderen